"Dzieciństwo z cieniu rózgi. Historia i oblicza przemocy wobec dzieci" ~~ Anna Golus

Cześć Wam 💓

Czujecie już zbliżającą się jesień? Ja już naszykowałam sobie sweterki, a Ty? 😉 Dziś mam dla Ciebie książkę, która obrazuje dzieciństwo i oblicza przemocy.

"Dzieciństwo z cieniu rózgi. Historia i oblicza przemocy wobec dzieci" ~~ Anna Golus

Wydawnictwo: Editiohistoria

Data premiery: 2019-07-17

"Historia dzieciństwa jest koszmarem, z którego jako ludzkość dopiero zaczynamy się budzić", uważa amerykański badacz Lloyd deMause - i ma rację. Rzeczywiście, dzieje dzieciństwa przypominają długi, ciągnący się przez stulecia i doświadczany nadal przez najmłodszych na całym świecie zły sen. W przeszłości dzieci dorastały w atmosferze strachu czy wręcz terroru, ich życie przepełnione było nie miłością i szczęśliwością, lecz osamotnieniem, przemocą i najróżniejszymi formami krzywdzenia. Od pierwszych chwil na świecie. Dziś dzieciństwo kojarzy nam się z beztroską i poczuciem bezpieczeństwa, a opiekę i ochronę rodzicielską uważamy za coś oczywistego i naturalnego - mimo to wciąż sporo ludzi akceptuje i stosuje kary cielesne.

W książce między innymi: 

• Kary cielesne jako „metoda” wychowawcza stosowana od zarania dziejów

• "Dobroczynny" wpływ rózgi na rozwój dzieci

• „Czarna pedagogika” i jej wpływ na dorosłe życie (Adolf Hitler, zbrodniarze wojenni)

• Przemoc w białych rękawiczkach

• Klaps to nie bicie?

• Skutki przemocy fizycznej i psychicznej 

• Statystyki dotyczące przemocy wobec małoletnich

Chciałabym napisać, że przeczytałam tę książkę z prawdziwą przyjemnością, ale nie pozwala na to jej tematyka. Napiszę więc inaczej: przeczytałam ją z zainteresowaniem i ze świadomością, że tak było (wynikającą z mojego zainteresowania problematyką dziecka i dzieciństwa w dawnych czasach), ale także z niedowierzaniem, że, co gorsze, tak jest! A jeszcze gorsze - że nadal są dorośli, którzy uzasadniają stosowanie przemocy wobec dzieci, twierdząc, jak przytoczony przez Annę Golus profesor filozofii polityki Zbigniew Stawrowski, że klaps "jest czynem o wysokiej wartości wychowawczej i dlatego zasługuje na pochwałę"!

prof. zw. dr hab. Dorota Żołądź-Strzelczyk, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Kapitalnie napisana książka Anny Golus opowiada o dziejach przemocy wobec dzieci w kulturze europejskiej. (...). Po jej lekturze używanie frazeologizmu, że coś znajduje się w powijakach, już nigdy nie będzie niewinne. Od wyjaśnienia genezy tego zwrotu zaczyna się dzieło inicjatorki kampanii „Kocham. Nie daję klapsów”.

Igor Rakowski-Kłos, "Ale Historia" - Gazeta Wyborcza

Anna Golus podaje szczegółowe statystyki, z których wynika, że 25 lat temu co czwarty rodzic bił dzieci pasem (dziś co 10), że "lanie jeszcze nikomu nie zaszkodziło" uważał co drugi (dziś co 4). Idzie więc ku lepszemu. Ale oprócz przemocy fizycznej jest także psychiczna. Od wykorzystywania seksualnego, o którym ostatnio dużo się mówi, po krytykowanie, odrzucanie, a nawet...nadopiekuńczość (...). Czasem przybiera skrajną postać syndromu Münchhausena.

"Focus Historia", 4/2019

Konsekwencje kar cielesnych to nie tylko siniak, ale ograniczenie wolności, zniweczenie autonomii, roztrzaskanie poczucia bezpieczeństwa, złamanie empatii, ustawienie torów relacji społecznych na trakcję przemocy, braku szacunku. Wnikliwie zebrana przez autorkę historia kar cielesnych od tortur do klapsa pokazuje, jak daleką drogę przeszła już ludzkość, standardy wychowawcze i rozumienie praw dziecka. Wskazuje również, jak daleką drogę mamy jeszcze do pokonania.

Joanna Gutral, Zdrowa Głowa

__________

Po przeczytaniu opisu pewnie już wiesz, że nie będzie to łatwa i przyjemna książka, ale z pewnością jest ona potrzebna. Nie wiem czy trzeba tu się bardzo rozpisywać, ale ta książka ukazuje nam, że dzieciństwo nie było takie sielskie i anielskie jak może się nam wydawać. Nawet w dzisiejszych czasach są stosowane kary cielesne, przykre jest to, że czasami następuje to z pokolenia na pokolenie. Jednak coraz głośniej się o tym mówi! Ta książka powinna zostać przedstawiona w telewizji. Aby przybliżyć społeczeństwu czyny naszych przodków. Czy dziecko, które dostaje przysłowiowego klapsa staje się bardziej posłuszne i wie, że nie powinno tak postępować? Czy nie rodzi się w nim strach, który później może skutkować jeszcze bardziej złym zachowaniem? W tej książce znajdziesz odpowiedzi na pytania, które są zawarte w opisie. Każda wypowiedzieć jest uzasadniona, każde kroki pokazane z przeszłości ku dzisiejszemu dniu są przejrzyste. Najbardziej byłam zszokowana, gdy przeczytałam przytoczone fragmenty z Biblii - nie spodziewałam się tego. 

Myślę, że nie będę się rozpisywać i streszczać książki, powiem tylko, że jest warta przeczytania. Można ją podpiąć pod obowiązkową lekturę! 

Za egzemplarz dziękuję WYDAWNICTWU EDITIOHISTORIA

Pozdrawiam M 👄